Turm mit Taille (niem. Wieża z talią), taką nazwę będzie nosił obiekt, który powstanie w Wiedniu, niedaleko słynnych gazometrów. Pierwotnie inwestycja miała wyglądać zupełnie inaczej. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzeni pozwalał na wybudowanie w tym miejscu budynku o wysokości 75 metrów. Było to związane z faktem zacienienia, jakie stwarzają wysokościowce. Inwestor Bauträger Austria Immobilien, aby jak najlepiej wykorzystać działkę, postanowił wybudować na niemal całej jej powierzchni budynek na planie trapezu o maksymalnej możliwej wysokości. Renomowana holenderska pracownia architektoniczna MVRDV zaproponowała zupełnie inne rozwiązanie.
Przedstawili oni bardziej kompaktowy i wydajny układ kwadratowy podstawy budynku oraz poprowadzenie wieży o ponad trzydzieści metrów wyżej. Projekt został przyjęty przez inwestora oraz uzyskał zgodę na budowę. Miasto zgodziło się na ustępstwo od ograniczenia wysokości, ponieważ architekci Turm mit Taille zminimalizowali wpływ budynku na zacienienie okolicy. Udało się to osiągnąć dzięki parametrycznym zaprojektowaniu dziesięciu pierwszych pięter w skręcie. Stworzona poprzez ten zabieg „wyrwa”, pozwoliła zminimalizować do dwóch godzin czas padania cienia na sąsiednie zabudowania. Dodatkowym atutem tego zabiegu było otwarcie widoku na pobliskie gazometry oraz resztę miasta.
Poprowadzenie wieży o ponad trzydzieści metrów wyżej pozwoliło nadrobić planowany metraż i jednocześnie zaoszczędzić powierzchnię działki, na której zostaną zbudowane dodatkowe dwa budynki. Nowy projekt dostarczy tym samym ponad 35 680 mkw. powierzchni oraz ponad 3000 mkw. parkingu.
Wieża Turm mit Taille jest przykładem projektowania parametrycznego. Projektowanie parametryczne, czyli tworzenie zaawansowanych geometrycznie form możliwe jest dzięki rozwojowi technologicznemu stosowanych materiałów oraz zwiększeniu ich dostępności. Tego typu projektowanie, tak jak w przypadku wiedeńskiej inwestycji, nie jest powodowane jedynie wizją artystyczną projektantów, ale często wynika z praktycznych powódek: dostosowania do zastanej przestrzeni, środowiska, ze względów ekologicznych, czy też ergonomii.
Projekt architektów z MVRDV zakłada dla każdego z niższych „wykręconych” pięter oprócz unikalnego rzutu odkryty taras, który za pomocą zewnętrznych schodów będzie łączył się z innymi, aż do poziomu placu. To unikalny pomysł otwierający introwertyczne wieżowce na przestrzeń miejską. Wijąca się talia wieżowca ma jeszcze jedno zastosowanie pozytywnie wpływające na przestrzeń miejską, mianowicie unieszkodliwia groźne wiatry doliny Dunaju, które spadają na miasto jesienią.
Budynek w założeniu ma być elastyczny, ma pozwalać na tworzenie różnych konfiguracji biurowych, od otwartych przestrzeni do mniejszych, kameralnych pomieszczeń. Ponadto fasada budynku będzie stworzona z ze stali i szkła, zaś okna i pełne francuskie drzwi będą umożliwiały naturalną wentylację budynku.
Zakończenie budowy wieży z talią planowane jest na 2018 rok.