Era modernizmu to czas narodzin wysokich, szklanych biurowców. Przestrzenie miast zaczęły się na niespotykaną wcześniej skalę wypełniać szklanymi gigantami o prostej formie. Bardziej abstrakcyjne projekty zaczęły pojawiać się w europejskim krajobrazie z początkiem XXI w. Takim przykładem jest chociażby londyński 30 St Mary Axe, Turning Torso w Malmö czy DC Tower 1 w Wiedniu. Budynki te nawiązują do modernizmu, a jednak dzięki swojej charakterystycznej geometrii i ciekawym układom wypełnień fasadowych dziś traktowane są jako ikony szklanej architektury.
Zrealizowanie tego typu nietypowych projektów do niedawna wiązało się z dużymi nakładami czasu i pracy. Co więcej proces wykonawstwa fasady nie wykluczał błędów oraz konieczności powtórzeń, a to z kolei skutkowało wydłużeniem czasu powstawania danej inwestycji. Na szczęście z biegiem lat rozwój technologii pozwolił na zmiany w tym zakresie. Niezawodność na etapie planowania, jak i realizacji powłok o strukturze 3D daje np. cyfrowa platforma Schüco. Pozwala ona na przeniesienie pełnego klucza danych z projektu aluminiowej fasady parametrycznej wprost na jej produkcję.
System Fasad Parametrycznych Schüco został nazwany „rewolucją 4.0” w projektowaniu powłok. Pozwala on na łatwiejsze tworzenie finezyjnych brył o skomplikowanej strukturze na skalę przemysłową. Architekt podczas tworzenia projektu fasady może się skupić wyłącznie na stronie estetycznej i funkcjonalnej projektu, a program na bieżąco przeprowadza testy technicznej wykonalności fasady i ocenia jej właściwości fizyko-budowlane.
Umożliwia to biblioteka „inteligentnych” modeli BIM, stanowiących wtyczki do programów Revit i Rhino/Grasshopper. Gotowe elementy można łączyć w niemal dowolne moduły i konstrukcje, modyfikować je o przezierne lub nieprzezierne wypełnienia czy uzupełniać np. o instalacje modułów fotowoltaicznych. Poszczególne moduły mogą być parametryzowane indywidualnie lub globalnie – w skali całego modelu 3D fasady. Na dalszym etapie dane są wprowadzane do programów do ofertowania i kalkulacji. Program w czytelny sposób podsumowuje koszty produkcji i ewentualnych zmian w projekcie, dzięki czemu można monitorować efektywność ekonomiczną przedsięwzięcia na każdym etapie.
W trakcie procesu projektowania i realizacji fasady powstaje tak zwany „zamknięty łańcuch danych”. Skomplikowane rysunki techniczne zostają zastąpione kompletnymi modelami 3D fasad. Każdy z elementów już na samym początku ma przypisany indywidualny kod CNC maszyny produkcyjnej, dzięki czemu znika konieczność ręcznego programowania obróbek. W ten sposób ryzyko błędu na etapie produkcji zostaje zminimalizowane prawie do zera. Łańcuch danych jest przenoszony również na plac budowy. Każdy wyprodukowany komponent fasady ma swoje unikatowe oznaczenie informujące wykonawców, jak powinna być zmontowana konstrukcja.